Andriy Onufriyenko/Getty Images
HVERNIG á að stöðva ofhitnun plánetunnar okkar er auðvitað lykilspurning okkar tíma. Milliríkjanefnd um loftslagsbreytingar, stofnun Sameinuðu þjóðanna sem er þekkt fyrir edrú og varkárni, hefur um nokkurt skeið bent á að til að stöðva núverandi hlýnunarferil „þarfnast hraðra og víðtækra breytinga“ á öllum sviðum samfélagsins.
Sumir túlka það sem endalok kapítalismans. Aðrir kjósa að við gerum nýsköpun okkar út úr vandanum. Vissulega verðum við að draga úr neyslu okkar á auðlindum plánetunnar, sérstaklega í hátekjulöndum, og þetta er eitthvað sem tékknesk-kanadíski vísindamaðurinn og rithöfundurinn Vaclav Smil hefur rökstutt lengi fyrir. Í þessari viku hallar hann sér hins vegar að nýsköpun og leggur áherslu á helstu uppfinningar sem við þurfum sárlega á að halda.
Smil takmarkar sig að mestu leyti við hluti sem virðast framkvæmanlegir til skamms tíma, nálgun sem einnig er notuð í tengdum bókum þar sem skoðaðar eru nýjungar sem spara plánetu, eins og How to Spend a Trillion Dollars , eftir Rowan Hooper frá Visiris, og How to Avoid a Climate Disaster , eftir Bill Gates.
Smil skilgreinir til dæmis landbúnað sem fyrirtæki sem er algjörlega ósjálfbært í núverandi mynd. Ef við gætum búið til kornrækt með getu til að búa til eigin áburð með því að „laga“ köfnunarefni í andrúmsloftinu, myndi það gera okkur kleift að draga úr orkufrekri og mengandi framleiðslu og notkun tilbúins áburðar. Á sama hátt myndi efling skilvirkni ljóstillífunar gera okkur kleift að rækta meiri mat á minna landi.
Þessar nýjungar væru vel þegnar. En þeir einir munu ekki bjarga okkur. Um 90 prósent af soja sem ræktað er um allan heim fara til að fóðra búfé sem haldið er fyrir kjöt, mjólk og egg; að draga úr neyslu á dýrum og afurðum þeirra er jafn mikilvægt til að tryggja heilsu plánetunnar okkar.
Það er hins vegar mikið gildi í nálgun Smils, sem leggur áherslu á lausnir og fagnar uppfinningakrafti okkar. Við þurfum að takast á við vandamál heimsins með öllu sem við höfum og nýsköpun er ein af stærstu eignum okkar.
